Günlerden "mor"...

Sabaha "mor" uyandım...

Güneşin odamdan içeri göz kırparcasına girmesiyle birlikte başladı gün; sırtımda taşıdığım yükleri birer birer atma vaktinin geldiğini kulağıma fısıldıyordu güneş ve martılar...

Sabaha "mor" uyandım...

Martıların sesi kulaklarımda çınlıyor hala... Gece yıldızları saydım, sabahına martıları...
Sabaha "mor" uyandım...

Beyaz keten üstüne işlenen mor sümbüller sardı etrafımı... Ayten'in mendilleri... Hüznün ve sevincin göz nuruyla gece yarıları işlendiği beyaz-mor mendiller...

Sabaha "mor" uyandım...

Berşan'ın balkonunda salınan mor sümbüllerin kokusu sardı etrafımı...

Sabaha "mor" uyandım...

Menekşe şekerlerini avuş avuç yiyen küçücük bir çocuktum...

Sabaha "mor" uyandım...

Annemin gözü gibi baktığı onlarca mor menekşeyle kol kola geçmişti hayatım...

Sabaha "mor" uyandım...

Zeyno'nun düğününde giydiğim mor tafta elbisenin içindeki "ben" ne de hızlı büyümüş, yerine bambaşka bir kadın gelmiş...

Sabaha "mor" uyandım...

Maskelerimin bile "mor"la bezendiğini gördüğüm bir sabaha uyandım...

Yüklerimi "mor" küfelerde taşıdığım bir sabaha uyandım...

İçimde kopan fırtınaların "mor"a çaldığı bir sabaha...

Bugün günlerden "mor"...

Sevincimi de hüznümü de paylaştığım en çok da sümbüle yakışan "mor"...